Współdziałanie w sektorze opieki zdrowotnej oznacza uzyskiwanie dostępu do elektronicznych danych medycznych, ich integrowanie i wykorzystywanie w bezpieczny i terminowy sposób, dzięki czemu mogą posłużyć do optymalizacji usług świadczonych pojedynczym pacjentom i całym społecznościom.
Przegląd
W przypadku danych dotyczących stanu zdrowia zapewnianie bezpiecznego dostępu do nich oraz możliwości ich udostępniania zawsze stanowiło wyzwanie. Charakter danych o stanie zdrowia wiąże się z pewnym paradoksem. Otóż trudno jest je udostępniać, gdyż są to dane wrażliwe, wymagające przestrzegania wysokich standardów poufności i bezpieczeństwa, jednak brak dostępu do nich, kiedy są potrzebne, może spowodować duże szkody. Niedostateczne współdziałanie może prowadzić do niepełnego zrozumienia potrzeb zdrowotnych danej osoby lub populacji, co z kolei skutkuje pogorszeniem stanu zdrowia i wzrostem kosztów.
Na całym świecie ludzie żyją dłużej, dlatego współdziałanie i udostępnianie danych stają się coraz bardziej istotne w kontekście świadczenia efektywnej opieki zdrowotnej. Działająca w Stanach Zjednoczonych Agencja ds. Badań i Jakości Opieki Zdrowotnej (Agency for Healthcare Research and Quality, AHRQ) oszacowała, że na trzech mieszkańców USA w podeszłym wieku aż dwóch cierpi na co najmniej dwie przewlekłe choroby psychiczne lub fizyczne. Szacuje się, że leczenie osób, u których występuje kilka przewlekłych chorób, pochłania około 66% wydatków na opiekę zdrowotną w USA.
Biuro Krajowego Koordynatora ds. Technologii Informacji Zdrowotnych (Office of the National Coordinator for Health Information Technology, ONC) w obejmującym cały kraj raporcie (PDF, 3,5 MB) wskazuje, że w Stanach Zjednoczonych istotnie wzrósł poziom wykorzystania systemów elektronicznej dokumentacji medycznej (EHR). Wiele szpitali regularnie korzysta z dostępu do dokumentacji medycznej i danych pacjenta przekazywanych przez jednostki zewnętrzne, jednak zaledwie niespełna połowa szpitali wprowadza otrzymane dane do kart poszczególnych pacjentów. Dlatego pomimo poprawy w dostępie do istotnych danych klinicznych wciąż pozostaje wiele do zrobienia w kwestii skomunikowania zainteresowanych stron i stworzenia zintegrowanego ekosystemu danych.
Współdziałanie danych o stanie zdrowia nie tylko pomaga lekarzom i innym podmiotom świadczącym usługi medyczne w uzyskiwaniu kompletnego obrazu stanu zdrowia pacjentów, lecz także ułatwia pracę organizacjom z całego sektora opieki zdrowotnej. Gdyby systemy informacji o zdrowiu były bardziej zintegrowane, możliwe byłoby tworzenie planów ochrony zdrowia ułatwiających pełniejsze zrozumienie wskaźników wykorzystania świadczeń oraz popytu na dane usługi. Instytucje rządowe byłyby w stanie uzyskiwać dostęp do danych na temat populacji, tak aby wykrywać tendencje i odpowiadać na potrzeby obywateli. Ponadto organizacje z sektora nauk przyrodniczych zyskałyby dostęp do ogromnych zbiorów danych, co pozwoliłoby im prowadzić badania szybciej i w oparciu o większą pulę informacji.
Dzięki lepszemu współdziałaniu organizacje przestałyby postrzegać ludzi raz jako pacjentów, innym razem jako posiadaczy ubezpieczenia zdrowotnego, a jeszcze kiedy indziej jako użytkowników aplikacji zdrowotnych. Przeciwnie — decydenci z całego sektora zaczęliby analizować sposób, w jaki ludzie uzyskują dostęp do informacji o zdrowiu i jak z nich korzystają, niezależnie od ich źródła, co pozwoliłoby wypracować lepsze modele opieki, podniosłoby poziom bezpieczeństwa pacjentów i poprawiło doświadczenia osób, na rzecz których realizują świadczenia.
Dostęp do danych skraca czas potrzebny lekarzom do wyszukania najważniejszych informacji na temat stanu zdrowia pacjenta, a tym samym ogranicza konieczność powtarzania testów, zapobiega przypadkom błędnego leczenia i zmniejsza skalę nieporozumień komunikacyjnych.
Im łatwiej łączy się dane, tym łatwiej się je analizuje. Współdziałanie pozwala organizacjom badać tendencje w obszarze danych, analizować wcześniejsze wyniki oraz w oparciu o dane wprowadzać usprawnienia w opiece nad pacjentem i w innych obszarach.
Współdziałanie danych zmniejsza ilość zbędnych prac administracyjnych zarówno w organizacjach, jak i poza nimi, tworząc bardziej satysfakcjonujące doświadczenia i dla pracowników, i dla usługobiorców.
FHIR (Fast Healthcare Interoperability Resources), czyli zasoby dotyczące dynamicznego współdziałania w opiece zdrowotnej, to struktura standardów Open Source w obszarze danych o stanie zdrowia, która bazuje na poprzednich standardach o nazwie HL7. Standard FHIR został stworzony, aby ułatwiać przenoszenie danych o stanie zdrowia z jednego systemu do innego.
W FHIR dane grupuje się według zasobów, takich jak pacjent, choroby czy leki, a następnie nadaje się im znormalizowaną strukturę określającą, w jaki sposób dane te będą organizowane i interpretowane w różnych systemach komputerowych i aplikacjach. Standard FHIR może też służyć do strukturyzowania danych finansowych oraz dotyczących przepływu pracy, takich jak informacje o roszczeniach czy zaplanowane wizyty.
Wielu największych amerykańskich świadczeniodawców opieki zdrowotnej zastosowało już FHIR w swoich informatycznych systemach medycznych. Przykłady stanowią oparta na FHIR inicjatywa Medicare Blue Button 2.0 oraz platforma FHIR o nazwie Lighthouse, opracowana przez amerykański urząd ds. weteranów (Veteran’s Affairs Administration). W ramach obu rozwiązań oferowane są platformy oparte o FHIR, które zapewniają pacjentom dostęp do danych o ich stanie zdrowia.
Amerykański Koordynator ds. Systemów IT w obszarze opieki zdrowotnej uznał FHIR za kluczowy element ogólnokrajowej mapy drogowej na rzecz współdziałania (PDF, 3,5 MB). Nowe regulacje rządowe i zasady współdziałania zobowiązują do przyjęcia FHIR w szerszym zakresie, dlatego dla organizacji świadczących usługi opieki zdrowotnej — w szczególności tych, które otrzymują płatności za usługi Medicare lub Medicaid — tak ważne jest zrozumienie standardu FHIR i włączenie go do swoich strategii współdziałania.
Wymiana informacji dotyczących stanu zdrowia
Dzisiejsi konsumenci mają duże oczekiwania w kwestii dostępu do informacji, a wielu z nich już teraz wymaga szybkiego i ciągłego dostępu do informacji dotyczących ich stanu zdrowia oraz świadczeń. Dlatego wiele organizacji świadczących usługi opieki zdrowotnej tworzy systemy wymiany informacji o stanie zdrowia (HIE) w formie wyspecjalizowanych sieci funkcjonujących w oparciu o współdziałające systemy. Pozwala to udostępniać elektroniczne informacje medyczne w sposób bezproblemowy i bezpieczny.
Choć wprowadzenie dokumentacji EHR stanowiło dobry pierwszy krok w stronę sprawnych systemów wymiany informacji o stanie zdrowia (HIE), wciąż istnieje wiele wyzwań, które należy pokonać, aby osiągnąć poziom współdziałania umożliwiający czerpanie maksymalnych korzyści z systemów HIE. Wyzwania te obejmują kwestie takie jak:
Brak normalizacji: Pomimo coraz częstszego używania standardowych formatów kart, takich jak FHIR czy HL7, oraz nowych regulacji zobowiązujących dostawców EHR do oferowania interfejsów API obsługujących rozwiązania oparte na współdziałaniu, wielu usługodawców oraz liczne systemy opieki zdrowotnej stosują własne systemy EHR, które nie zawsze łatwo jest przekonwertować do standardowego formatu i udostępnić innym.
Bezpieczeństwo: Organizacjom z sektora opieki zdrowotnej może być trudno zrównoważyć potrzebę dostępu do informacji na temat stanu zdrowia z potrzebą zabezpieczania informacji wrażliwych i zachowania poufności pacjentów, w szczególności w kontekście coraz częstszych cyberataków wymierzonych w systemy opieki zdrowotnej (PDF, 1,3 MB).
Zgoda: Tworzenie cyfrowych systemów opieki zdrowotnej, w których informacje o stanie zdrowia przesyłane są swobodnie pomiędzy instytucjami świadczącymi usługi, sprawia, że nie zawsze jest jasne, kiedy potrzebna jest zgoda pacjenta i jaki poziom takiej zgody jest wymagany. Co zrozumiałe, organizacje z sektora opieki zdrowotnej pozostają ostrożne w tej kwestii i nierzadko popełniają błąd polegający na nieudostępnianiu informacji.
Obciążenie zawodowe: Gdy wprowadzane są nowe narzędzia do przechowywania informacji o stanie zdrowia, trzeba nauczyć się ich używać. Pracownicy sektora opieki zdrowotnej często obawiają się wprowadzenia nowych systemów, ponieważ systemy EHR nierzadko są bardziej pomocne w zadaniach administracyjnych i pracach rozliczeniowych niż w czystej praktyce lekarskiej.
Wyzwania te nie są jednak nie do pokonania. Dzięki zaawansowanym technologiom przetwarzania w chmurze, w szczególności w chmurze hybrydowej, organizacjom łatwiej jest przenosić i zabezpieczać dane w sposób spójny. Środowiska chmurowe zapewniają organizacjom możliwość budowania potoków danych, które standaryzują dane do formatu obowiązującego w branży, takiego jak FHIR. Ponadto zapewniają bezpieczny dostęp potrzebującym go osobom niezależnie od tego, czy są one płatnikami, świadczeniodawcami czy pacjentami.
Przepisy prawne
W 2016 roku prezydent Obama podjął działania stanowiące duży krok na drodze do rozwiązania kwestii blokowania dostępu do informacji, podpisując Ustawę 21st Century Cures Act, która nakłada na podmioty pragnące utrzymać federalną licencję obowiązek stosowania systemów EHR opartych na interfejsach API przyjaznych dla pacjenta. W 2020 roku ośrodki Centers for Medicaid & Medicare Services (CMS) wprowadziły zasadę, według której plany opieki zdrowotnej oraz podmioty otrzymujące fundusze federalne z ich programów mają dążyć do ułatwienia dostępu do informacji o stanie zdrowia.
Większość strategii polega na zachęcaniu płatników do wdrażania aplikacyjnych interfejsów programistycznych (API) i metod wymiany danych zapewniających bezpieczny dostęp do katalogów świadczeniodawców i informacji o roszczeniach pacjentów, a także do wprowadzania innych zasobów, które mogą ułatwić szybki dostęp do danych. Dostęp zapewniałby zarówno pacjentom, jak i dostawcom i płatnikom, bardziej całościowy obraz poziomu opieki, z jakiej korzystają pacjenci, oraz wspierałby szerzej zakrojone działania w zakresie zdrowia publicznego.
Sprawdź, w jaki sposób obowiązkowe standardy współdziałania wpłyną na Twoją organizację.
Wielu ekspertów i liderów sektora opieki zdrowotnej zgadza się, że wyższy wskaźnik współdziałania wpłynie na ogólną poprawę jakości opieki zdrowotnej. Pojawiają się jednak typowe wyzwania, z którymi organizacje z tego sektora mierzą się, próbując zwiększyć poziom współdziałania danych i systemów. Przyjrzyjmy się tym wyzwaniom i sposobom, w jakie organizacje mogą sobie z nimi radzić:
Koordynacyjny chaos
Podnoszenie poziomu współdziałania wymaga solidnej koordynacji działań pomiędzy różnymi organizacjami, organami regulacyjnymi oraz liderami, a także koordynacji w obrębie samej organizacji. Organy regulacyjne tworzą normy i zasady funkcjonowania organizacji z sektora opieki zdrowotnej. Jednak organizacje, które chcą się dodatkowo wykazać w zakresie współdziałania, powinny rozważyć opracowanie specjalnej strategii współdziałania i na pierwszym miejscu postawić planowanie operacji związanych właśnie ze współdziałaniem.
Ograniczone budżety
Nie wszystkie organizacje dysponują zasobami technicznymi i finansowymi, które należy zainwestować w zaplecze techniczne niezbędne do stworzenia prawdziwie współdziałającego systemu. Czasami dostępne są dotacje rządowe oferowane z myślą o aktualizacji systemów dokumentacji zdrowotnej, dlatego organizacje powinny sprawdzić, czy kwalifikują się do uzyskania pomocy. Wielu dostawców usług w chmurze oferuje również modele płatności rozliczanych według faktycznego wykorzystania zasobów, które pozwalają rozłożyć wydatki techniczne na kwoty bardziej przystępne i przewidywalne.
Zróżnicowane potrzeby technologiczne
Organizacje z sektora opieki zdrowotnej muszą przestrzegać różnych zasad i przepisów, które obowiązują zależnie od rodzaju świadczonych przez nie usług i ich lokalizacji. Dlatego wiele organizacji przetwarza dane w sposób bardzo zindywidualizowany. Organizacje mogą pomóc w połączeniu różnych systemów wewnętrznych i zewnętrznych za pomocą platformy chmury hybrydowej, która zapewnia możliwość kompilowania oraz integrowania danych bez uszczerbku dla indywidualnych potrzeb.
Starsze wersje systemów
Organizacje z sektora opieki zdrowotnej, które korzystają ze starszych wersji systemów, stoją przed dwoma wyzwaniami — modernizacją systemu przy jednoczesnym spełnianiu wymagań w zakresie współdziałania. Organizacje te mogą osiągnąć oba wymienione cele z pomocą systemów opartych na chmurze hybrydowej, które pozwalają wyodrębniać dane ze starszych systemów i zwiększać stopień ich wykorzystania w nowoczesnych aplikacjach i programach. Takie podejście daje organizacjom możliwość przenoszenia danych podczas aktualizowania systemów.
Poziomy współdziałania
Specjaliści IT we współpracy ze Stowarzyszeniem na rzecz Systemów Informacji i Zarządzania w Sektorze Opieki Zdrowotnej (Healthcare Information and Management Systems Society, HIMSS) określili cztery poziomy współdziałania w tym obszarze. Niektóre z tych poziomów można osiągnąć niemal natychmiast, korzystając z architektury IT oraz systemów IT dotychczas funkcjonujących w sektorze opieki zdrowotnej, a w przypadku innych konieczne jest wprowadzanie innowacji i dodatkowych zmian w technologii ukierunkowanej na pacjenta.
Oto wspomniane poziomy:
Ten poziom współdziałania, znany także jako proste przesyłanie, to swego rodzaju podstawa. Na tym poziomie dane są bezpiecznie przesyłane z jednego systemu lub urządzenia do innego i nie są przy tym poddawane interpretacji ani przekształcaniu do określonego formatu. Dobry przykład stanowi sytuacja, gdy pielęgniarka pobiera plik PDF z najnowszym wynikami badań laboratoryjnych pacjenta z portalu, w którym publikowane są wyniki badań laboratoryjnych, a następnie ręcznie wprowadza dane do karty pacjenta.
Po osiągnięciu współdziałania na poziomie strukturalnym, zwanym także przesyłaniem ustrukturyzowanym, wszystkie dane są standaryzowane do określonego formatu, dzięki czemu mogą być interpretowane przez wiele systemów lub urządzeń. Dane te są uporządkowane w określonej kolejności, dzięki czemu system odbierający może automatycznie wykrywać określone pola danych. Standardy danych, takie jak FHIR czy HL7, zapewniają współdziałanie na poziomie strukturalnym, dzięki czemu karty pacjenta są spójne, scentralizowane i łatwe do przesyłania pomiędzy systemami.
Poziom semantyczny współdziałania, zwany także przesyłaniem semantycznym, obejmuje wymianę danych pomiędzy systemami o całkowicie różnych strukturach danych. Prosty przykład stanowią systemy obrazowania: istnieje wiele wyspecjalizowanych formatów obrazowania DICOM oraz innych niż DICOM. Współdziałanie na poziomie semantycznym umożliwia przesyłanie obrazów z jednego systemu do innego oraz ich interpretowanie i włączanie do nowego systemu, niezależnie od oryginalnego formatu czy źródła obrazu. Jednak decyzja, jakie dane gromadzić i przesyłać, może być trudna, ponieważ sposób prezentowania informacji różni się w zależności od systemu. Dlatego niektórzy eksperci twierdzą, że do osiągnięcia pełnego współdziałania na poziomie semantycznym potrzebne będzie zastosowanie sztucznej inteligencji.
Współdziałanie na poziomie organizacyjnym polega na bezproblemowej wymianie danych pomiędzy wieloma organizacjami o różnych wymaganiach, zasadach i celach. Aby osiągnąć ten poziom współdziałania, należy wprowadzać odpowiednie innowacje w zakresie polityki i zarządzania oraz w obszarze technologii. Pozwoli to zagwarantować zgodność, bezpieczeństwo oraz zintegrowane przepływy pracy pomiędzy różnymi grupami. Część ekspertów za najwyższy poziom współdziałania uważa poziom semantyczny, a część — właśnie organizacyjny.
Sprawdź, jak technologia będzie kształtować i promować innowacje w sektorze opieki zdrowotnej.
Dowiedz się, w jaki sposób technologia może usprawniać i wspomagać modele opieki ukierunkowane na pacjenta.
Zobacz, w jaki sposób sektor opieki zdrowotnej może wykorzystywać szczegółowe dane i zaawansowane analizy.
Dowiedz się, jakie możliwości zyskują płatnicy oraz ich świadczeniobiorcy dzięki współdziałaniu.
Posłuchaj dwóch ekspertów wyjaśniających, dlaczego długoterminowe inwestycje we współdziałanie zwyczajnie się opłacą.
Od doradztwa, przez zarządzaniem danymi po intuicyjną obsługę interfejsów API. IBM oferuje liczne rozwiązania, które pomagają rozwijać strategię współdziałania w organizacji.
Ułatw sobie wyświetlanie obrazów dzięki uniwersalnemu wyświetlaczowi o jakości diagnostycznej, który pozwala współpracować w czasie rzeczywistym nawet 10 użytkownikom.
Opracuj strategię obrazowania łączącą całą organizację z archiwum obrazów, w którym znajdą się wszystkie dane obrazowe, niezależnie od ich źródła czy formatu.
Usprawniaj badania kliniczne dzięki systemowi zarządzania danymi obejmującemu wszystkie fazy testowania w ramach jednej, intuicyjnej i ujednoliconej platformy. Można go używać we wszystkich ośrodkach testowych.
Eksperci branżowi pomogą skutecznie poradzić sobie z wyzwaniami w zakresie współdziałania oraz opracować strategię uwzględniającą indywidualne wymagania i cele organizacji.
