SOAP

SOAP (uprzednio zwany również Simple Object Access Protocol) to prosty protokół wymiany informacji w zdecentralizowanym, rozproszonym środowisku. Wiadomość SOAP to transmisja informacji od nadawcy do odbiorcy. Wiadomości SOAP można ze sobą łączyć we wzorce żądanie/odpowiedź.

Chociaż SOAP jest niezależny od metody transportu, to zazwyczaj jest przesyłany za pomocą protokołu HTTP, aby mógł działać w istniejącej infrastrukturze internetowej. SOAP umożliwia wiązanie i wykorzystanie wykrytych usług Web Services przez zdefiniowanie ścieżki wiadomości w celu ich kierowania. SOAP służy do tworzenia zapytań UDDI o usługi Web Services. Środowisko robocze obsługuje SOAP 1.1.

SOAP to protokół wykorzystujący XML, który definiuje trzy części każdej wiadomości:

Koperta. Koperta definiuje strukturę opisującą, co jest w wiadomości i jak należy to przetwarzać. Wiadomość SOAP to koperta zawierająca zero lub więcej nagłówków i dokładnie jedną treść. Koperta to element najwyższego poziomu dokumentu XML stanowiący kontener dla informacji sterujących, adres wiadomości i samą wiadomość. Ewentualne informacje sterujące jak np. atrybuty jakości usługi są przesyłane w nagłówkach. Treść zawiera identyfikator wiadomości i jej parametry. Zarówno nagłówek, jak i treść to elementy potomne koperty.
Reguły kodowania Zestaw reguł kodowania wyraża instancje typów danych zdefiniowanych przez aplikację. Reguły kodowania definiują mechanizm serializacji, które może służyć do wymiany instancji typów danych definiowanych przez aplikację. W protokole SOAP jest zdefiniowany schemat typów danych niezależny od języka programowania, który wykorzystuje XSD, jak również reguły kodowania dla wszystkich typów danych zdefiniowanych zgodnie z tym modelem. Kodowanie w protokole SOAP nie jest zgodne z WS-I. Użycie stylu dosłownego (czyli bez kodowania) jest zatem zalecane, aby zapewnić możliwość współdziałania usług Web Services, i wymagane, aby zapewnić zgodność z WS-I.
Style komunikacji. Komunikacja może być zgodna z formatem zdalnego wywołania procedur (RPC) lub zorientowanym na obsługę wiadomości (dokumentów). Oba te formaty są omówione poniżej.

Style wiązania

Protokół SOAP obsługuje dwa style komunikacji:

Zdalne wywołanie procedury (RPC): Wywołanie operacji skutkujące wynikiem. Zazwyczaj stosowane z kodowaniem SOAP, które nie jest zgodne z WS-I.

Styl dokumentu: Znany też jako styl zorientowane na obsługę dokumentów lub zorientowany na obsługę wiadomości. Styl ten charakteryzuje się niższą warstwę abstrakcji i wymaga więcej programowania.

Style kodowania

W środowiskach przetwarzania rozproszonego style kodowania definiują sposób, w jaki wartości danych zdefiniowane w aplikacji mogą być przekształcane na dany format protokołu i odwrotnie. Proces konwersji jest nazywany serializacją i deserializacją.

Specyfikacja SOAP definiuje styl kodowania SOAP:

Kodowanie SOAP: Styl kodowania SOAP umożliwia serializację/deserializację wartości typów danych z modelu danych SOAP. Ten styl kodowania jest zdefiniowany w standardzie SOAP 1.1 i nie jest zgodny z WS-I.

W języku WSDL jest zdefiniowany dosłowny styl kodowania XML:

Dosłowny XML: Określenie dosłowny odnosi się do faktu, że dokument należy czytać w takim stanie, w jakim się znajduje, czyli niekodowany. Dokument jest serializowany jako XMI, co oznacza, że wiadomość XML jest zgodna ze schematem w WSDL. W przypadku kodowania dosłownego każda część wiadomości odnosi się do konkretnej definicji schematu. Kodowanie dosłowne jest zgodne z WS-I.

Model danych

Zadaniem modelu danych SOAP jest zapewnienie niezależnej od języka abstrakcji dla typów danych stosowanych przez wspólne typy języków programowania. Model ten zawiera następujące elementy:

Proste typy XSD. Na przykład int, string i date.
Typy złożone. Istnieją dwa rodzaje typów złożonych: structs i arrays. Structs to nazwane typy zagregowane, w których do każdego elementu jest przypisana unikalna nazwa lub znacznik XML. Arrays to elementy identyfikowane według pozycji, a nie nazwy.

Wszystkie elementy i identyfikatory składające się na model danych SOAP są zdefiniowane w przestrzeni nazw URI. Standard SOAP definiuje reguły sposobu konstruowania typów danych. Rzeczywiste typy danych muszą zostać zdefiniowane w schemacie XML właściwym dla projektu. Elementy specyfikacji SOAP są zdefiniowane na stronie http://schemas.xmlsoap.org/soap/envelope/ i http://schemas.xmlsoap.org/soap/encoding/

Implementacje protokołu SOAP

Obecnie dostępne są różne implementacje protokołu SOAP. Na przykład Apache Foundation udostępnia Apache SOAP, czyli implementację, która powstała na bazie projektu IBM ^® o nazwie SOAP4J, a także środowiska wykonawcze Apache Axis i IBM WebSphere^®.

Odwzorowania

Odwzorowanie definiuje powiązanie między kwalifikowaną nazwą elementu XML, nazwą klasy Java™ oraz stylem kodowania. Odwzorowanie określa jak, przy danym kodowaniu, przychodzący element XML o pełnej nazwie jest przekształcany na klasę Java i odwrotnie.

Więcej informacji na temat implementacji Apache SOAP można znaleźć na stronie xml.apache.org/soap Więcej informacji na temat protokołu SOAP można znaleźć na stronie www.w3.org/TR/SOAP