Protokoły SSL (Secure Sockets Layer) i TLS (Transport Layer Security) pomagają zapewnić prywatność w sieci. Połączenie uniwersalne tworzy bazę certyfikatów, która zawiera certyfikaty z zaufanego ośrodka certyfikacji używane przez protokoły SSL i TLS. Niektóre aplikacje serwisowe używają protokołu SSL lub TLS w celu zabezpieczenia informacji serwisowych przepływających do IBM.
Celem protokołu TLS oraz jego poprzednika, czyli SSL, jest zapewnienie prywatności w Internecie. Sieciowe aplikacje klient/serwer działające w oparciu o protokół TCP/IP i używające protokołu SSL mogą się komunikować w sposób uniemożliwiający podsłuchiwanie i fałszowanie komunikatów, a także manipulowanie nimi. Protokoły te (zarówno SSL, jak i TLS) udostępniają możliwości szyfrowania, zapewniania integralności i uwierzytelniania.
Protokół TLS to ewolucyjna aktualizacja protokołu SSL w wersji 3.0. Protokół TLS udostępnia te same funkcje, co SSL, a ponadto dodatkowe rozszerzenia i prostsze sposoby przepływu danych przez protokół w obszarach niejasno sformułowanych przez definicję protokołu SSL. Głównym celem protokołu TLS jest standaryzowanie definicji i implementacji protokołu SSL w taki sposób, aby był on bezpieczniejszy, a jego specyfikacja bardziej zwięzła i pełniejsza.
SSL i TLS składają się z dwóch odrębnych protokołów: protokołu rekordów i protokołu uzgadniania. Pakiety protokołu uzgadniania są hermetyzowane w pakietach protokołu rekordów. Uzgadnianie protokołu SSL umożliwia nawiązanie bezpiecznego połączenia między klientem a serwerem.
Połączenie uniwersalne tworzy bazę certyfikatów używaną przez protokół SSL i nie trzeba zmieniać tego elementu. Oprócz tego niektóre aplikacje i przepływy danych połączenia uniwersalnego są zabezpieczone za pomocą protokołu SSL lub TLS.