Serwer proxy aplikacji odbiera żądania skierowane do innego serwera i pełni rolę pośrednika między tamtym serwerem a klientem, umożliwiając uzyskanie żądanej usługi. Z serwera proxy często korzysta się wtedy, gdy klient i serwer są niekompatybilne i nie mogą nawiązać bezpośredniego połączenia. Na przykład klient nie jest w stanie spełnić wymagań uwierzytelniania stawianych przez serwer, ale musi mieć dostęp do niektórych usług.
Jeśli dostęp do Internetu wymaga korzystania z serwera proxy aplikacji, to niektóre aplikacje korzystające z połączenia uniwersalnego również mogą korzystać z tego proxy. Należy jednak pamiętać o wybraniu takiej konfiguracji, która umożliwi systemowi obsługę pozostałych informacji serwisowych za pomocą bezpośredniego (nieprzechodzącego przez serwer proxy aplikacji) połączenia uniwersalnego z IBM.
Najczęściej używanym typem serwera proxy jest proxy HTTP (Hypertext Transfer Protocol). Większość serwerów proxy HTTP obsługuje również protokoły HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) i FTP (File Transfer Protocol). Innym przykładem serwera proxy aplikacji jest przekaźnik protokołu pocztowego SMTP (Simple Mail Transfer Protocol).
Najważniejszą wadą serwerów proxy aplikacji jest to, że muszą zapewniać obsługę aplikacji, które korzystają z ich usług. Wiele aplikacji TCP/IP nie jest obsługiwanych przez serwery proxy. Co więcej, serwery proxy aplikacji na ogół nie szyfrują przesyłanych informacji.
Niektóre aplikacje korzystające z połączenia uniwersalnego mogą przechodzić przez standardowy serwer proxy HTTP. Taki serwer proxy musi obsługiwać tunelowanie SSL (Secure Sockets Layer). Opcjonalnie może wymagać podstawowego uwierzytelniania HTTP.
System operacyjny IBM® i zawiera serwer proxy HTTP do obsługi funkcji wsparcia i serwisu. Można go używać do obsługi aplikacji korzystających z połączenia uniwersalnego, tak aby jeden system czy partycja udostępniały połączenie innym.