Obiekt context

Edycja w trybie z połączeniem
Obiekt context zapewnia dostęp do funkcji programu pomocy, takich jak wywołanie zwrotne w celu uruchomienia zdarzenia granicznego o określonej nazwie.

Właściwości

Za pomocą obiektu context można uzyskać dostęp do jego właściwości.
Właściwość Opis
context.binding Zapewnia dostęp do obiektu danych powiązanego z bieżącym widokiem. Aby uzyskać dostęp do danych, użyj następującego wywołania:
this.context.binding.get("value")
Gdzie value to nazwa właściwości specjalnej zwracającej powiązany obiekt danych.
Jeśli widok jest na przykład powiązany z obiektem local.phoneBook.title, może on uzyskać tytuł przy użyciu następującego kodu:
if (!! this.context.binding){
	var title = this.context.binding.get("value")
}
context.contextRootMap Zawiera wartości różnych kontekstowych katalogów głównych serwerów przepływu pracy. Ten interfejs API służy do tworzenia adresu URL używanego w widokach do łączenia się z tymi serwerami. Obiekt ma następujące właściwości:
  • rest (String). Serwer REST przepływu pracy, taki jak "/rest/bpm/wle"
context.element Zawiera główny element modelu DOM dla widoku. Widok nie może usuwać tego elementu modelu DOM. Widoki zdefiniowane w układzie są elementami potomnymi tego elementu głównego. Widok zazwyczaj używa tego głównego elementu modelu DOM do znajdowania własnej treści.
Uwaga: Wiele instancji tego samego widoku może znajdować się na tej samej stronie HTML. Aby określić zasięg wyszukiwania, należy użyć tego głównego elementu modelu DOM.
context.options Zapewnia dostęp do opcji konfiguracyjnych widoku. Te opcje konfiguracyjne obejmują właściwości, które użytkownik może ustawić dla widoku, takie jak etykieta dla elementu sterującego przycisku i właściwości metadanych.
context.subview[viewid]
Zwraca obiekt o identyfikatorze div widoku podrzędnego jako nazwę właściwości. W scenariuszu bez powtórzeń zwykle występuje tylko jedna właściwość. Zazwyczaj wygodniejszą w użyciu funkcją jest funkcja context.getSubview().
  • viewid (String). Identyfikator widoku lub Identyfikator elementu sterującego.
Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Przykład: pobranie i użycie węzła domNode i Przykład: pobranie identyfikatora div.
context.bpm.system Zapewnia dostęp do następujących wartości systemowych:
  • baseTextDirection (String). Preferencja kierunku tekstu dla użytkownika.
  • (Nieaktualne) caseFolderId (String). Identyfikator folderu sprawy, jeśli bieżąca usługa personelu działa w kontekście instancji sprawy, w przeciwnym razie zwróconą wartością jest pusty łańcuch. Jako zamiennika należy użyć processInstanceFolderId.
  • (Nieaktualne) caseFolderServerName(String). Nazwa serwera powiązanego z instancją, w której działa usługa personelu po stronie klienta. Jako zamiennika należy użyć processInstanceFolderServerName.
  • enablingDocumentId (String). Identyfikator dokumentu, który aktywował działanie sprawy, do której należy implementacja bieżącej usługi personelu. Jeśli działanie wyzwalające nie zostało aktywowane przez dokument lub nie jest działaniem sprawy, zostanie zwrócony łańcuch pusty.
  • processInstanceFolderId (String). Identyfikator folderu sprawy powiązanego z instancją procesu.
  • processInstanceFolderServerName (String) Nazwa serwera powiązanego z folderem sprawy instancji procesu.
  • instanceId (String). Identyfikator instancji definicji BPD, w której jest uruchomiony formatka.
  • paId (String). Identyfikator aplikacji procesu lub biblioteki narzędziowej, która zawiera definicję formatki.
  • parentCase.caseId (String). Identyfikator sprawy nadrzędnej, która jest powiązana z instancją procesu.
  • parentCase.caseServerId (String). Identyfikator serwera powiązanego z instancją sprawy nadrzędnej. Nieprzeznaczony do prezentowania użytkownikom końcowym.
  • parentCase.parentActivityId (String). Identyfikator działania nadrzędnego, który jest powiązany z instancją procesu.
  • paShortName (String). Akronim aplikacji procesu lub biblioteki narzędziowej, która zawiera definicję formatki.
  • snapshotId (String). Identyfikator obrazu stanu aplikacji procesu lub biblioteki narzędziowej, który zawiera definicję formatki.
  • runtimeRootSnapshotId (String). Identyfikator obrazu stanu aplikacji procesu lub biblioteki narzędziowej, w którym jest uruchomiona formatka.
  • startingDocumentId (String). Identyfikator dokumentu początkowego sprawy, jeśli bieżąca usługa personelu jest uruchomiona w instancji sprawy, która została uruchomiona przez zdarzenie dokument został zapisany. W przeciwnym razie zwracana wartość jest pustym łańcuchem.
  • taskId (String). Identyfikator bieżącego zadania lub procesu, w którym jest uruchomiona formatka.
  • user_id (String). Identyfikator użytkownika.
  • user_loginName (String). Nazwa, z którą użytkownik się zalogował.
  • user_fullName (String). Pełna nazwa użytkownika.
  • user_localeCountry (String). Ustawienia narodowe użytkownika.
  • user_localeLanguage (String). Język użytkownika.
context.bpm.system.settings Zapewnia dostęp do następujących właściwości związanych z odświeżaniem widoków na podstawie licznika czasu:
  • TimerCoachViewEnabled (Boolean). To ustawienie określa status aktywnego lub nieaktywnego elementu sterującego formatki licznika czasu używanego w domyślnym interfejsie użytkownika szczegółów instancji do wyzwolenia automatycznego odświeżania. Domyślnie to ustawienie ma wartość true, co oznacza, że element sterujący licznika czasu jest aktywny.
  • TimerCoachViewRefreshInterval (Integer). To ustawienie określa częstotliwość żądań odświeżania wyzwalanych przez element sterujący formatki licznika czasu. Wartość jest zdefiniowana w sekundach. Wartość domyślna: -1, która wskazuje, że będzie stosowana wartość użyta w konfiguracji elementu sterującego formatki. Administratorzy mogą nadpisać ustawienia określone w modelach za pomocą tej właściwości.
  • MinimumCoachViewRefreshInterval (Integer). To ustawienie definiuje minimalny czas między żądaniami odświeżania obsługiwanych przez elementy sterujące formatki interfejsu użytkownika instancji. Wartość jest zdefiniowana w sekundach. Wartością domyślną jest 10, co oznacza, że wywołania odświeżenia skierowane do serwera są wysyłane tylko wtedy, gdy od ostatniego wywołania odświeżenia upłynęło co najmniej 10 sekund.
context.bpm.team.manager Służy do wyświetlania listy zespołów, których kierownikiem jest bieżący użytkownik. Lista ("[]") jest domyślnie pusta. Każda pozycja listy context.bpm.team.manager jest obiektem, który zawiera następujące właściwości:
  • name (String). Nazwa zespołu
  • id (String). Unikalny identyfikator zespołu.
context.bpm.team.member Służy do wyświetlania listy zespołów, których członkiem jest bieżący użytkownik. Lista ("[]") jest domyślnie pusta. Każda pozycja listy context.bpm.team.member jest obiektem, który zawiera następujące właściwości:
  • name (String). Nazwa zespołu
  • id (String). Unikalny identyfikator zespołu.
context.viewid Zawiera unikalny identyfikator tej definicji widoku. Wiele instancji widoku może mieć ten sam identyfikator viewId. Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja context.getSubview(viewId, requiredOrder).

Funkcje

Za pomocą obiektu context można uzyskać dostęp do jego funkcji.
Funkcja Opis
context.bindingType() Zwraca typ powiązania danych.
context.broadcastMessage(message) Rozgłasza podany komunikat.
Ważne: Nie należy używać tego interfejsu API do wysyłania poufnych informacji lub informacji poufnych.
  • message (Object). Obiekt, który ma właściwość name.
context.cancelBoundaryEvents() Anuluje zdarzenia graniczne, które nie zostały wysłane do serwera. Jeśli po wyzwoleniu zdarzenia granicznego podano funkcję zwrotną, środowisko formatki wywoła ją w celu zaktualizowania statusu zdarzenia granicznego. Więcej informacji na ten temat zawiera opis funkcji context.trigger(callback).
context.containDiffLoopingContext() Zwraca wartość true, jeśli spełnione są następujące warunki:
  • Widok powiązany z listą zawiera pole treści, które zawiera widok.
  • Wewnętrzny widok jest powiązany z pozycją currentItem innej listy.
Na przykład funkcja API zwraca wartość true dla następującej struktury:
TableView (bind to ListA[])
	ContentBox
		TextView (bind to ListB.currentItem)

W czasie wykonywania środowisko wyświetla komunikat w przypadku wystąpienia niezgodności długości list. Na przykład komunikat jest wyświetlany w poprzednim przykładzie, jeśli na liście ListA znajdują się cztery pozycje, a na liście ListB trzy pozycje. Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Powiązanie danych dla widoków.

Funkcja containDiffLoopingContext() służy między innymi do określania, czy możliwość dodawania i usuwania dla tabeli ma być wyłączona w czasie wykonywania, nawet jeśli użytkownik określi, że możliwość dodawania i usuwania ma być włączona.

Ważne: Jeśli widok zawierający pole treści zarządzane przez widok jest powiązane z listą, która nie jest pusta, nie należy wywoływać tej funkcji API między usunięciem domNode pola treści i wyświetleniem pierwszego powtarzającego się elementu. Zwracana wartość może nie być dokładna.
context.createView(domNode, index, parentView) Służy do tworzenia instancji widoku i wszystkich instancji widoku podrzędnego w podanym elemencie modelu DOM, którym zwykle jest pole treści div.
  • domNode (Element). Element DOM pola treści dokumentu HTML lub węzeł dowolnego widoku.
  • index (Integer) (opcjonalnie). Wskazuje pozycję umożliwiającą dopasowanie lub wyzerowanie indeksów powiązań danych i konfiguracji.
  • parentView (CoachView) (opcjonalnie). Instancja widoku nadrzędnego. Widok nadrzędny może również zostać obliczony na podstawie kolejności dokumentów.

Jeśli węzeł domNode jest węzłem dowolnego widoku innego niż pole treści, środowisko tworzy pojedynczą instancję widoku i zwraca ją. Jeśli parametr domNode określa węzeł pola treści, w środowisku zostaną utworzone instancje widoku dla wszystkich widoków należących do pola treści. W środowisku w sposób rekurencyjny tworzone są widoki dla wszystkich pól treści zarządzanych przez środowisko, które należą do pola treści określonego przez parametr domNode. Następnie środowisko zwraca tablicę tych instancji widoku.

Poniższy fragment kodu przedstawia sposób utworzenia widoku pola treści.
var location = 5;
var trElement = document.createElement("tr");
// rowTemplate is the contentBox that contains some nodes
// the view nodes define table columns.
var oneDiv = this.rowTemplate.cloneNode(true);
trElement.appendChild(oneDiv);
this.tableElement.appendChild(trElement);
var viewArray = this.context.createView(oneDiv, location);
Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Przykład: pobieranie i używanie węzła domNode.
context.deleteView(domNode) Usuwa instancję widoku i wszystkie instancje widoków podrzędnych, rozpoczynając od podanego elementu modelu DOM.
  • domNode (Element). Element DOM pola treści dokumentu HTML lub węzeł dowolnego widoku.
Poniższy fragment kodu przedstawia sposób usuwania instancji widoku.
var nodeToDelete = document.getElementById("myId");
this.context.deleteView(nodeToDelete);
nodeToDelete.parentNode.removeChild(nodeToDelete);
Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Przykład: pobieranie i używanie węzła domNode.
context.getDomNode(uniqueViewId, optParam) Zwraca pierwsze dopasowanie węzła modelu DOM, który ma właściwość data-ibmbpm_uniqueViewId o podanym identyfikatorze, lub wartość NULL w przypadku braku dopasowania. Wyszukiwanie rozpoczyna się od nadrzędnego węzła DOM elementu this.context.element, chyba że przekazano inny węzeł początkowy za pomocą parametru optParam.startNode. Podczas wyszukiwania sprawdzane są tylko bezpośrednie elementy potomne węzła początkowego, chyba że przekazano wartość optParam.deepSearch=true.
  • uniqueViewID (String). Wartość, która ma zostać wyszukana w data-ibmbpm_uniqueViewId w domNode.
  • optParam (Object) (opcjonalnie). Parametry modyfikujące zasięg wyszukiwania.
context.getInheritedVisibility() Zwraca łańcuch zawierający wartość ustawienia widoczności przodków widoku wywołującego tę funkcję. Jeśli dla widoczności wszystkich jego przodków ustawiono wartość DEFAULT, funkcja zwraca wartość EDITABLE.
context.getOptions(viewDomNode) Zwraca obiekt opcji dla widoku na podstawie jego elementu viewDomNode. Opcje są zwracane nawet wtedy, gdy widok reprezentowany przez węzeł viewDomNode nie jest jeszcze skonstruowany. Zazwyczaj używa się tej funkcji API w widoku w celu uzyskania opcji konfiguracyjnych (takich jak etykieta lub widoczność) jednego z widoków podrzędnych przed jego utworzeniem.
  • viewDomNode (Element). Element DOM HTML widoku podrzędnego.

Poniższy fragment kodu zawiera przykład użycia tej funkcji API:

var childOptions = this.context.getOptions(childViewDomNode);
var childLabel = childOptions._metadata.label.get("value");
childOptions._metadata.visibility.set("value", "READONLY");
context.getStyle() Zwraca aktualnie zastosowane informacje dotyczące pozycjonowania określone we właściwościach pozycjonowania projektanta formatek. Aktualnie zastosowane pozycjonowanie jest oparte na modelu dziedziczenia, w którym ustawienia dla ekranu o większej szerokości są stosowane do mniejszego ekranu, o ile żadne informacje nie zostaną podane dla tego ekranu. Jeśli dana właściwość nie zostanie określona dla żadnej wielkości ekranu, zwracana jest wartość NULL. Zdefiniowane są następujące właściwości:
  • width (String)
  • height (String)
  • min-width (String)
  • min-height (String)
  • margin (String)
  • padding (String)
  • overflow (String)
context.bind(type, callbackFunc, scopeObject) Rejestruje funkcję zwrotną do odbierania powiadomienia o zmianie powiązanego z określonym typem. Na razie obsługiwany jest tylko typ style. Wszystkie inne wartości spowodują zgłoszenie wyjątku. Ta zmiana ustawienia może być zmianą w czasie projektowania w ustawieniach pozycjonowania lub zmianą wielkości ekranu w czasie wykonywania.

Zwykle funkcja zwrotna wywołuje metodę context.getStyle() w celu uzyskania obecnie zastosowanego pozycjonowania.

Wyzwalane jest tylko jedno powiadomienie lub wywołanie zwrotne, nawet jeśli zostanie zmieniona więcej niż jedna właściwość pozycjonowania. Ta funkcja zwraca obiekt, którego można użyć do wyrejestrowania wywołania zwrotnego. Zwrócony obiekt zawiera metodę unbind(), która nie przyjmuje żadnych parametrów.
  • type(String). Obecnie jedyną obsługiwaną wartością jest style.
  • callbackFunc (Function). Funkcja, która ma być wywoływana jako wywołanie zwrotne. Ta funkcja nie zawiera parametru type.
  • scopeObject (Object) . (Opcjonalny) Wskazuje, że podczas wywoływania funkcji zwrotnej ma być używane słowo kluczowe this. Jeśli nie zostanie ono określone, zasięg nie zostanie zdefiniowany.
context.setGroupNotification()

Po włączeniu umożliwia odbieranie przez widok jednego powiadomienia o wszystkich zmianach powiązań danych i opcji konfiguracyjnych w bieżącym wątku.

Obiekt zdarzenia przekazywany do wywołania zwrotnego zawiera jedną właściwość type o wartości groupNotification. Nie zawiera on żadnych informacji o poszczególnych zmianach. Widoki powinny pobierać najnowsze wartości powiązań i opcji konfiguracyjnych po otrzymaniu powiadomienia grupowego.

Zdefiniowane są następujące parametry:
  • enable(boolean). Wartość true włącza powiadamianie grupowe. Wartość false powoduje wyłączenie powiadamiania grupowego.
  • callback (function). Określa wywołanie zwrotne, które ma być wywoływane po włączeniu powiadamiania grupowego. Nadanie parametrowi enable wartości false powoduje usunięcie wszystkich wcześniejszych wywołań zwrotnych.
  • scope(Object) Zasięg funkcji podczas wywoływania wywołania zwrotnego.
context.getSubview(viewId, requiredOrder) Zwraca instancję widoku podrzędnego na podstawie identyfikatora tego widoku podrzędnego. Ta metoda jest podobna do metody context.subview[viewid], ale wartość zwracana jest tablicą instancji widoków podrzędnych.
  • viewId (String). Identyfikator widoku lub Identyfikator elementu sterującego widoku podrzędnego.
  • requiredOrder (boolean) (opcjonalnie). Wskazuje, czy zwracana tablica ma zachować taką samą kolejność jak w drzewie modelu DOM. Wartością domyślną jest false.

Wywołanie this.context.getSubview("viewid") zwraca nieposortowaną tablicę obiektów widoków podrzędnych. Wywołanie this.context.getSubview("viewid", false) zwraca tę samą tablicę. Jedyna różnica między tymi dwoma wywołaniami i wywołaniem funkcji this.context.getSubview("viewid", true) polega na tym, że this.context.getSubview("viewid", true) zwraca tablicę obiektów widoków podrzędnych, których kolejność jest zgodna z kolejnością węzłów DOM w drzewie DOM.

Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Uzyskiwanie dostępu do widoku podrzędnego przy użyciu identyfikatora elementu sterującego.
context.htmlEscape(text) Zmienia znaczenie określonego tekstu. Ta funkcja jest stosowana do unikania potencjalnych ataków typu Cross-Site Scripting (XSS).
  • text (String). Tekst do zmiany znaczenia. Zwracany jest tekst po zmianie znaczenia.
context.isTrustedSite(origin) Zwraca wartość true, jeśli parametr origin jest zgodny z protokołem, hostem i portem formatki lub serwisu wyszczególnionego na liście zaakceptowanych. Na przykład widok odbiera zdarzenie postMessage. Widok może sprawdzić źródło zdarzenia, wywołując ten interfejs API przy użyciu parametru event.origin.
  • origin (String). Protokół i host adresu URL. Miejsce pochodzenia musi także uwzględniać port, jeśli w adresie URL nie jest używany port domyślny protokołu. Przykłady miejsca pochodzenia to: https://bpm1.mycompany.com:9080, https://bpm2.mycompany.com:9443i http://bpm3.mycompany.com.
context.parentView() Zwraca instancję widoku nadrzędnego lub wartość null, jeśli nie istnieje widok nadrzędny. Podczas wywoływania funkcji load() tworzony jest obiekt parentview, ale nie jest on w pełni inicjowany. Jednym z powodów braku inicjowania jest fakt, że funkcja load() widoku nadrzędnego jest wywoływana po bieżącej funkcji load(). Ponieważ obiekt parentview nie jest w pełni inicjowany, należy unikać wywołania tej funkcji w funkcji load().
context.refreshView() Wymusza ponowne powiązanie widoku i wszystkich jego widoków podrzędnych. W wyniku tego działania wywoływane jest wywołanie zwrotne change(), co powoduje odświeżenie widoku (i wszystkich jego widoków podrzędnych).
context.setDisplay(isDisplay, domNode) Umożliwia pokazanie lub ukrycie podanego elementu DOM przez usunięcie lub dodanie klasy CSS, która określa ustawienie display:none. Gdy węzeł domNode jest ukryty, nadrzędna formatka lub widok nie rezerwuje miejsca, które byłoby zajęte przez węzeł domNode.
  • isDisplay (Boolean). Wartość true powoduje wyświetlenie domNode, a wartość false powoduje ukrycie domNode
  • domNode (DOMElement) (opcjonalnie). Jeśli nie jest podany, jest używany element główny bieżącego widoku.
Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Przykład: pobieranie i używanie węzła domNode.
context.setUniqueViewId(uniqueViewId, targetNode) Ustawia wartość uniqueViewId we właściwości data-ibmbpm_uniqueViewId węzła targetNode. Jeśli wywołanie nie zawiera węzła targetNode, ta funkcja ustawia dla węzła DOM właściwość this.context.element.
  • uniqueViewId (String). Identyfikator, który ma zostać ustawiony.
  • targetNode (Element) (opcjonalnie). Element HTML modelu DOM, który zawiera właściwość data-ibmbpm_uniqueViewId do ustawienia.
context.setVisibility(isVisible, domNode) Umożliwia pokazanie lub ukrycie podanego elementu DOM przez usunięcie lub dodanie klasy CSS, która określa ustawienie display:hidden. Gdy węzeł domNode jest ukryty, nadrzędna formatka lub widok rezerwuje miejsce, które byłoby zajęte przez węzeł domNode.
  • isVisible (Boolean). Wartość true powoduje wyświetlenie domNode, a wartość false powoduje ukrycie domNode
  • domNode (Element) (opcjonalnie). Jeśli ta wartość nie zostanie podana, zostanie użyty główny element HTML DOM bieżącego widoku.
context.subscribeValidation() Rejestruje widok, który ma odbierać błędy sprawdzania poprawności potomnych widoków powiązanych z innym obiektem biznesowym niż bieżący widok. Te błędy znajdują się na liście errors_subscription obiektu zdarzenia błędu. Widoki bez powiązania danych, takie jak standardowy element sterujący Karta, mogą używać tej funkcji API do odbierania błędów sprawdzania poprawności.
context.trigger(callback, options) Wywołuje zdarzenie graniczne o podanej nazwie.
  • callback (function) (opcjonalnie)

    Jeśli podano funkcję zwrotną, środowisko formatki wywołuje funkcję zwrotną w przypadku, gdy zdarzenie graniczne ma jedną z następujących wartości statusów opisanych w poniższej tabeli. To, czy funkcja zwrotna zostanie wywołana, zależy także od wartości parametru options. Jeśli zdarzenie graniczne nie powiedzie się, funkcja zwrotna nie jest ponownie wysyłana lub ponownie wykonywana w stanie błędu. Funkcja zwrotna ma obiekt odpowiedzi w postaci pojedynczego parametru: {status: boundaryEventStatus}.

    Parametr boundaryEventStatus ma jedną z następujących wartości:
    Wartość Opis
    executed Zdarzenie graniczne zostało pomyślnie uruchomione.
    unqualified Element context.element nie ma właściwości data-eventid i nie można uruchomić zdarzenia granicznego.
    cancelled Zdarzenie graniczne zostało anulowane, ponieważ wywołano funkcję context.cancelBoundaryEvents().
    abandoned Zdarzenie graniczne zostało porzucone, ponieważ środowisko formatki nie mogło go przetworzyć. Na przykład środowisko nie może nawiązać komunikacji z serwerem lub formatka została wyłączona.
  • options (Object) (opcjonalnie)
    Ten parametr zawiera pojedynczą właściwość: callBackForAll (Boolean). Jeśli występuje dowolny z poniższych warunków, wywołanie zwrotne jest wykonywane tylko wtedy, gdy zdarzenie graniczne zostało pomyślnie uruchomione (executed):
    • Parametr options nie istnieje.
    • Parametr options istnieje, ale nie zawiera właściwości callBackForAll.
    • Parametr options istnieje i zawiera właściwość callBackForAll, ale właściwość ma wartość false.

    Jeśli dla tej właściwości zostanie ustawiona wartość true, funkcja zwrotna będzie wywoływana nie tylko dla tych zdarzeń granicznych, które zostały pomyślnie uruchomione (executed), ale także dla tych o statusie unqualified, cancelled i abandoned.
context.triggerCollaboration(payload) (Nieaktualne). Wywołuje niestandardowe zdarzenie współpracy. Komunikat niestandardowy jest wysyłany do przeglądarki użytkownika zaangażowanego we współpracę. Odpowiedni widok na przeglądarkę współpracy otrzymuje wywołanie zwrotne collaboration() z event.type = "custom".
  • payload (Object). Obiekt, który zawiera treść komunikatu niestandardowego.
context.unsubscribeValidation() Wyrejestrowuje widok, przez co przestaje on odbierać błędy znajdujące się na liście errors_subscription. Ten widok wciąż odbiera listę errors, jeśli lista ta istnieje.

Przykład: uzyskanie i użycie elementu domNode

Wiele funkcji obiektu kontekstu przyjmuje jako argument węzeł dokumentu (domNode). Poniższy przykład kodu przedstawia sposób uzyskania węzła domNode i użycia go w funkcji.

 1  var subview = this.context.getSubview("subviewID", "true")[5];
 2  var subviewDomNode = subview.context.element;
 3  this.context.deleteView(subviewDomNode);
  • 1 Parametr subviewID jest identyfikatorem elementu sterującego widoku podrzędnego i odpowiada wartości właściwości data-viewid znacznika <div></<div> instancji widoku podrzędnego. Funkcja getSubview(subViewID) zwraca tablicę widoków podrzędnych. W tym przykładzie celem jest uzyskanie szóstego elementu w indeksie tablic. Parametr true gwarantuje, że obiekty w tablicy są zwracane w tej samej kolejności, co w modelu DOM.
  • 2 Pobieranie węzła domNode elementu widoku podrzędnego zwróconego w kroku 1.
  • 3 Usuwanie widoku podrzędnego przy użyciu węzła domNode zwróconego w kroku 2.

Przykład: uzyskiwanie identyfikatora div

Aby uzyskać identyfikator div dla elementu, należy użyć składni this.context.element.id.

Aby uzyskać identyfikator widoku podrzędnego, należy najpierw uzyskać węzeł domNode widoku podrzędnego, a następnie użyć obiektu .id.

 1  var subview = this.context.getSubview("subviewID", "true")[5];
 2  var subviewDomNode = subview.context.element;
 3  var subViewDomId = subviewDomNode.id; // This gives you the ID of the subview
  • 1 Parametr subviewID jest identyfikatorem elementu sterującego widoku podrzędnego i odpowiada wartości właściwości data-viewid znacznika <div></<div> instancji widoku podrzędnego. Funkcja getSubview(subViewID) zwraca tablicę widoków podrzędnych. W tym przykładzie interesujący jest szósty element w indeksie tablic. Parametr true gwarantuje, że obiekty w tablicy są zwracane w tej samej kolejności, co w modelu DOM.
  • 2 Pobieranie węzła domNode elementu widoku podrzędnego zwróconego w kroku 1.
  • 3 Pobieranie identyfikatora widoku podrzędnego.